Σε εποχές έντονου ανταγωνισμού, με ολοένα και μικρότερους προϋπολογισμούς στο κυνήγι μεριδίου, μέσα σε μία συρρικνωμένη ή στην καλύτερη περίπτωση στάσιμη αγορά, δεν νοείται εταιρική ενέργεια που να μην περνά ενδελεχή αξιολόγηση πριν την εφαρμογή της. Η ρήση του John Wanamaker “ξέρω ότι τα μισά χρήματα που ξοδεύω στη διαφήμιση σπαταλούνται, αλλά δεν ξέρω ποια μισά”, αποκτά ιδιαίτερη σημασία καθώς η αποτελεσματικότητα της κάθε ενέργειας πλέον μπαίνει στο μικροσκόπιο.
Τα εργαλεία Νοημοσύνης Πωλήσεων και Μάρκετινγκ που έχουμε αναπτύξει, συνεισφέρουν στη σύγκλιση των πελατειακών αναγκών με τις εταιρικές προσδοκίες, ενισχύουν την αποτελεσματικότητα των ενεργειών και διευκολύνουν τη μετατροπή τους σε αξία και για τις δύο πλευρές.
Η επί μακρόν όμως, συνεχιζόμενη οικονομική κρίση εξακολουθεί να διαφοροποιεί τα δεδομένα και καθημερινές πλέον πιέσεις ασκούνται από παντού. Ο ανταγωνισμός αλλάζει, ξεφεύγει από τους κανόνες που μέχρι τώρα γνωρίζαμε και μεταμορφώνεται σε κάτι απρόσμενο και αρκετές φορές πρωτόγνωρο. Όλα τα προβλήματα γίνονται δυσκολότερα και επιτακτικά, εξαναγκάζοντας μας να αλλάζουμε συχνά τον τρόπο που δουλεύουμε.
Οι επιχειρήσεις βρίσκονται καθημερινά μπροστά σε νέες προκλήσεις που εκ των πραγμάτων υποχρεούνται να τις αντιμετωπίσουν από μηδενική βάση, εφαρμόζοντας νέες στρατηγικές προκειμένου να διασφαλίσουν καταρχήν τη βιωσιμότητα τους και ενδεχομένως την περαιτέρω ανάπτυξή τους.
Τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα σε μία μόνο κατεύθυνση που λέγεται ΠΩΛΗΣΕΙΣ και όλα τα στελέχη των Πωλήσεων αγωνίζονται σκληρά για να ανταποκριθούν στις προσδοκίες μιας ολόκληρης επιχείρησης. Μοναδικοί στόχοι είναι η επίτευξη του Προϋπολογισμού και η βελτίωση των Διαχειριστικών Δεικτών. Κάθε περιθώριο βελτίωσης εξαντλείται και κάθε κίνηση αναλύεται σε σχέση με το αποτέλεσμά της.
Το τελικό αποτέλεσμα παρουσιάζεται και κρίνεται στο Συνέδριο Πωλήσεων, το οποίο δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως μία καλά οργανωμένη κοινωνική εκδήλωση μόνο, αλλά κυρίως ως ένας αξιόπιστος θεσμός αξιολόγησης έργων, ανθρώπων και προοπτικής, βάσει των αποτελεσμάτων και των διορθωτικών ενεργειών που θεσπίζονται για να επιτευχθούν οι συμφωνημένοι στόχοι.
Ο στιγμιαίος ενθουσιασμός, οι ζητωκραυγές και το χειροκρότημα μπορεί να είναι αναγκαία στοιχεία επιτυχίας αλλά δεν είναι ο στόχος. Ο Στόχος είναι η βελτίωση των επιδόσεων της επιχείρησης, δηλαδή το κατά πόσον καλύτερα αποτελέσματα μπορούμε να πετύχουμε με την δέσμευση των ίδιων ή λιγότερων πόρων.
Κι εφόσον “η επιχείρηση αξίζει όσο οι άνθρωποί της” τότε η αποτελεσματική επικοινωνία με τους ανθρώπους της επιχείρησης αξίζει πολύ μεγαλύτερης προσοχής. Γιατί αλλιώς το κόστος δεν είναι απλά μεγάλο, θα είναι δυσβάστακτο. Και το χειροκρότημα τότε, θα έχει όντως κοστίσει ακριβά!
Εάν έχετε αμφιβολίες για το τι πρέπει να κάνετε, ελάτε μαζί μας να σας δείξουμε το δρόμο που θα πάμε…